Drogi wewnętrzne i strefy zamieszkania – zasady i problemy
Na wielu nowych osiedlach w Polsce duży problem stanowi pomieszanie z poplątaniem dotyczące własności dróg po których poruszają się mieszkańcy. Niestety problem własności to nie tylko sprawa podatków, ale w tym przypadku przede wszystkim kwestia pierwszeństwa przejazdu i stosowania przepisów ruchu drogowego.
Bardzo często drogi pomiędzy budynkami, pomimo, że są ogólnodostępne to nie są drogami publicznymi. Są więc zarządzane nie centralnie, ale każda przez swojego właściciela. Dlatego też mamy do czynienia przede wszystkim z drogami wewnętrznymi, strefami ruchu i strefami zamieszkania, ograniczeniami prędkości, zakazami wjazdu czy przejściami dla pieszych itp. ustawianymi lub wyznaczanymi dosyć chaotycznie.
Dopóki nie wystąpi sytuacja sporna np. kolizja to w zasadzie wszyscy radzimy sobie intuicyjnie poruszając się po tych uliczkach. Zwykle jedziemy wolno, uważnie i w miarę uprzejmie. Ale niestety nie zawsze inni uczestnicy ruchu drogowego rozumieją podstawowe zasady ruchu i dochodzi do sprzeczki, a może i kolizji. Zwykle ludzie ci nie mają świadomości, że dane miejsce nie jest skrzyżowaniem. Nie wiedzą też, że w danym miejscu nie obowiązuje zasada prawej ręki bo właśnie włączają się do ruchu, czy nie mają też świadomości, że na danym odcinku drogi wewnętrznej piesi mają bezwzględne pierwszeństwo przed samochodami i mogą poruszać się po całej szerokości drogi.
Dlatego też ważne jest, żeby zarówno kierowcy wiedzieli co dany znak oznacza i jakie wiążą się z nim obowiązki, jak i zarządcy dróg (szczególnie tych wewnętrznych) mieli świadomość jakie znaki i gdzie ustawiają.
Zanim przejdziemy do konkretnych przykładów prześledźmy sobie podstawowe definicje wynikające bezpośrednio z przepisów. Niejednokrotnie nie są one bezpośrednio zrozumiałe dlatego część z nich będzie wymagała jednoznacznego wyjaśnienia.
Przede wszystkim trzeba wiedzieć, że ustawa z dnia 20 czerwca 1997 r. – Prawo o ruchu drogowym określa zasady ruchu na drogach publicznych, w strefach zamieszkania oraz w strefach ruchu. Oznacza to, że w tych miejscach mają bezpośrednio zastosowanie przepisy ruchu drogowego.
Aby rozważyć co to oznacza trzeba rozważyć definicję drogi wynikającą z przepisów ustawy – Prawo o ruchu drogowym, ale także definicje drogi publicznej wynikającą z przepisów ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych.
Pierwsza, wynikająca z ustawy – Prawo o ruchu drogowym i ustawy o drogach publicznych od niedawna brzmi następująco:
Droga – to budowla składająca się z części i urządzeń drogi, budowli ziemnych, lub drogowych obiektów inżynierskich, określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 7 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane, stanowiącą całość techniczno-użytkową, usytuowaną w pasie drogowym i przeznaczoną do ruchu lub postoju pojazdów, ruchu pieszych, ruchu osób poruszających się przy użyciu urządzenia wspomagającego ruch, jazdy wierzchem lub pędzenia zwierząt.
Czyli droga to całość infrastruktury dookoła nas, a nie tylko dwie jezdnie. W tym drogi dla rowerów i pieszych czy mosty i wiadukty.
Druga, wynikająca z ustawy o drogach publicznych brzmi następująco:
Droga publiczna – jest to droga zaliczona na podstawie ustawy o drogach publicznych do jednej z kategorii dróg, z której może korzystać każdy, zgodnie z jej przeznaczeniem, z ograniczeniami i wyjątkami określonymi w tej ustawie lub innych przepisach szczególnych.
Czyli są to drogi, które zostały wpisane do wykazu dróg publicznych.
Pozostałe drogi, parkingi oraz place przeznaczone do ruchu pojazdów, niezaliczone do żadnej z kategorii dróg publicznych i niezlokalizowane w pasie drogowym takiej drogi, są drogami wewnętrznymi.
Kolejną ważną definicją jest podwójna definicja skrzyżowania.
Pierwsza wynikająca z ustawy Prawo o ruchu drogowym:
Skrzyżowanie – to część drogi będącą połączeniem dróg albo jezdni jednej drogi w jednym poziomie, z wyjątkiem połączenia drogi o nawierzchni twardej z drogą o nawierzchni gruntowej lub z drogą wewnętrzną.
Druga wyjaśniająca trochę więcej wynikająca z ustawy o drogach publicznych to:
Skrzyżowanie – to część drogi publicznej będącą połączeniem dróg publicznych albo jezdni jednej drogi publicznej w jednym poziomie;
W kontekście rozpatrywanych w tym artykule sytuacji jest to jedna z najważniejszych definicji. To właśnie ona wskazuje nam na główny problem małych uliczek osiedlowych w nowo budowanych osiedlach. To właśnie dzięki tej definicji dowiadujemy się, czy dane miejsce jest skrzyżowaniem czy nie jest, a więc czy powinniśmy ustąpić osobie będącej po prawej stronie czy to właśnie ona powinna ustąpić nam.
Jak widzisz znak koniec drogi wewnętrznej to włączasz się do ruchu, a więc miejsce do którego dojeżdżasz nie jest skrzyżowaniem. Włączając się do ruchu musisz ustąpić pierwszeństwa wszystkim jadącym drogą na którą wjeżdżasz.
Jadąc drogą wewnętrzną oznaczoną jako strefa zamieszkania musisz pamiętać, że nie możesz jechać szybciej niż 20 km/h, a piesi mogą poruszać się po całej szerokości jezdni, a ty musisz im ustąpić pierwszeństwa.
Zawsze zwracaj uwagę na znaki drogowe nawet te na najmniejszych uliczkach osiedlowych. Niby wydaje się, że nic nie znaczą, a ostatecznie okazuje się, że zasadniczo zmieniają zasady panujące na tych drogach.
Pamiętaj też, że nic nie jest ważniejsze niż zdrowy rozsądek i zasada ograniczonego zaufania.
Zachęcamy do artykułu i przykładowych fotografii: